تصويب قطعنامه شوراي امنيت در مورد ليبي، كه مجوز «هرگونه اقدام» ضروري براي حفاظت از شهروندان را صادر كرده است، به معني به رسميت شناختن حق مردم ليبي براي مقاومت با هر وسيله ممكن، عليه ديكتاتوري است كه به زبان خوش و به شيوه مسالمت آميز تسليم خواست مردم نمي شود.

مبارك و بن علي به شيوه نسبتا مسالمت آميز تسليم خواست مردمشان شدند، مقاومت قهرآميز ضروري نبود، قذافي، بيرحم، وحشي، مردم ليبي را از زمين و هوا بمباران و توپ باران و قتل عام مي كند، دفاع، مقاومت، به هر وسيله ممكن، حق طبيعي انسان است . به هيچ بهانه اي نمي شود اين حق را از كسي دريغ كرد.

اكنون شوراي امنيت ملل متحد، و به عبارتي، جامعه بين المللي، تحت فشار افكار عمومي، با تصويب قطعنامه خود، اين حق را براي مردم ليبي به رسميت شناخت، اين قطعنامه، خواه ناخواه، به معني حمايت جامعه جهاني، از مردمي است، كه راهي جز دست بردن به مقاومت مسلحانه براي دفاع از خود در برابر قذافي نيافتند.