دادگاه استیناف پاریس روز 26 مه 2011 حکم داد که آقای ایو بونه به صورت مشروع میتوانسته بنویسد که آقایان نراقی وشادانلو مأموران واواک بوده اند.
علاوه براین، دادگاه نظر داده است که آقای ایو بونه دارای حسن نیت بوده و در پایان یک تحقیق جدی، میتوانسته در کتاب خود نتیجه گیری کند که احسان نراقی فتوای صادر شده توسط خمینی علیه نویسنده ، سلمان رشدی، را تأیید کرده واینکه احسان نراقی معتقد بوده که شکنجه قابل توجیه است.
 دادگاه، بخصوص، بعد از ذکر شهادتهای متعدد زندانیان سیاسی که توسط تحقیقات نیز مورد تأیید قرارگرفته ، وبعد از مشاهده اینکه احسان نراقی قبلا در خدمت شاه بوده، وسپس به یک فرد «نزدیک» به رژیم کنونی ایران تبدیل گردیده؛ چیزی که خود او هم رد نمیکند، نظر داده است که :  این حقایق به آقای ایو بونه اجازه میدهد تا  بنویسد احسان نراقی « با تشکیل کلاسهای اجباری برای زندانیان در شکنجه روانی رفقای سابق خودش شرکت کرده است.

اطلاعیه وکلای برجسته فرانسوی ویلیام بوردون، تیری لوی، لئآ فوریستیه و لویی ماری دو رو درباره حکم دادگاه استیناف پاریس